วันอาทิตย์ที่ 10 กันยายน 2000 สถานธรรมหยูซื่อ ไมอามี่
พระโอวาทพระพฤฒาชันษาแห่งทักษิณาลัย
จงรักกันดั่งพี่น้องร่วมอุทร รู้ผ่อนหนักผ่อนเบาถ้อยทีถ้อยอาศัย
อย่าได้หน้าลืมหลังให้เหนื่อยใจ ทำเรื่องใหญ่เป็นเรื่องเล็กหลานคนดี
เราคือ
พระพฤฒาชันษาแห่งทักษิณาลัย รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดาผู้เมตตา ลงสู่สถานธรรมสกุลหลวี่ แฝงกายประณตน้อม
องค์มารดา ถามหลานปราชญ์น้อยน้อยมีความสุขกันหรือเปล่า
วนเวียนว่ายตายเกิดมาแสนนาน อยากกลับบ้านหรือไม่หลานทั้งหลาย
คนมีทุกข์น้อยกว่าสุขเสมอไป เชื่อว่าพ่ายก็จะพ่ายหลานเมธี
เราจะไม่ว่าใครเขาเป็นอย่างไร แต่ว่าใจดีชั่วแห่งตนนี้
หากคนไม่สามารถอยู่ด้วยสันติวิธี ผิดหลักฟ้าพูนชีพมีแต่วุ่นวาย
ประโยชน์สร้างคุณค่าให้แก่สิ่งนั้น จงเท่าทันกิเลสตนก่อนจะสาย
เบื่อบ้างไหมดรีจะต้องรู้พาย อย่างมงายทำผิดทั้งทั้งที่รู้
จิตหลงไปใจประมาทขาดแก่นสาร เหล้าพนันผลาญคนไฟมีเชื้ออยู่
ยอมรับกลับใจทางตันคว้านประตู ปัญญาชูโล่งคืนมาเป็นคนเดิม
ฮา ฮา หยุด
พระโอวาทพระพฤฒาชันษาแห่งทักษิณาลัย
ง่วงนอนไหม นั่งฟังธรรมะง่วงนอนแล้วเวลานั่งดู•เวลานั่ง ทำงานง่วงนอนไหม ว่า เป็นเรื่องที่น่าเบื่อ แต่ถ้าเราเห็นว่าเป็นเรื่องที่น่าฟัเราก็จะไม่รู้สึก ง่วงนอนเลย ใช่หรือไม่(ใช่)คนที่อยู่ที่นี่มีความเป็นอยู่สบาย แต่มัก จะใช้ความสะดวกสบายภายนอกนี้มากดจิตใจไว้ จนไม่รู้ว่าจิตใจของเรา อยู่ในสภาพเช่นไรแล้ว สมมติว่าจิตใจเราเหมือนผลไม้ลูก???? ถ้าเอา ของหนักๆมากดไว้ หรือเอาของเบาๆมากดไว้ นานเข้าผลไม้ลูกนี้จะ บี้แบนไหม ตอนนี้จิตใจของเราก็เป็นแบบนี้ เราเอาสิ่งต่างๆที่เป็น ความสะดวกสบาย แม้กระทั่งเรื่องตาของเราจะบังคับให?ตาลืมหรือหลับ ก็ต้องเอากาแฟมากดไว้ จิตใจของเราน่าสงสารไหม แล้วต้องทำ อย่างไรถึงจะช่วยจิตใจที่น่าสงสารของตนเองนี้ เวลาเราเห็นคนน่า สงสาร เราอยากช่วยเขาไหม(อยาก) แล้วตอนนี?ระหว่างตัวเรากับ คนอื่นใครน่าสงสารกว่ากัน(ตัวเรา) ถ้าเทียบระหว่างพุทธะกับตัวเรา ตอนนี้ใครน่าสงสารกว่ากัน(ตัวเรา) มีพุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สำเร็จไป ด้วยรูปกายของขอทานก็มี พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธ??ที่สำเร็จไปด้วยลักษณะของ คนหลังค่อมอย่างเราก็มี แต่ว่ารูปกายภายนอกไม่น่าสงสาร ถ้าจิตใจ เป็นอิสร?เสรี แต่ว่าหลานๆนั้นจิตใจไม่ได้เป็น?????เสร? แม้ว่าร่างกาย จะมีสิ่งอำนวยความสะดวกสบายรองรับมากมาย ก็ยังน่าสงสารอยู่ด? ฉะนั้นการที่จะมองให้ดีว่าใครน่าสงสาร เราลองมาดูตัวเราเองว่าเรา น่าสงสารกว่าไหม ทุกๆวันเพื่อหาเงินทอง หาสิ่งที่ต้องการ หาสิ่ง อำนวยความสะดวก จนไม่มีเวลาเป็น???ของตัวเองแล้ว มาฟังธรรมะ แค่สองวันยังสละเวลาให้ไม่ได้ ดูเหมือนว่าหลานๆจะใ?้เวลาทุกวัน???? มีค่าใช่หรือไม่ (???) เวลาทุกๆวันผ่านไป อย่างมีค่าจริง???? (ไม่จริ) แต่เวลาให้เราฟังธรรมะ ให้เราบำเพ็ญธรรมเราก็ทำไม่ได้ เราก็ให้เวลาไม่ได้ เวลาของแต่ละคนนั้นมีเท่ากัน แต่• จิตใจของเราไม่เหมือนกัน ???ใช้เวลาทุกๆ วัน????มีค่าไหม ก็ยัง ไม่มีค่าเท่าไร แต่เราก็เสียดายเวลาหนึ่งวันของเรามากๆ•???•??ทุกๆวัน ที่เราใช้ไป เราก็ไม่ได้ใช้ให้เต็มที่ อย่างนี้สละเวลามาสองวันก็ไม่ใช่ เรื่องยากเกินไปใช่หรือไม่(ใช่) เพราะถ้าหากเอาเวลามารวมๆกัน เวลาที่เราไม่มีประโยชน์เท่าไ สองวันนี้ก็คงจะไม่มากเกินไป
จงรักกันดั่งพี่น้องร่วมอุทร รู้ผ่อนหนักผ่อนเบาถ้อยทีถ้อยอาศัย
อย่าได้หน้าลืมหลังให้เหนื่อยใจ ทำเรื่องใหญ่เป็นเรื่องเล็กหลานคน??
เห็นได้ว่ากลอนบทนี้ประกอบไปด้วยคำที่เป็นสุภาษิต คำที่เรารู้ อยู่แล้ว เพียงแต่เราไม่ได้นำมาใช้ในชีวิตประจำวันของเราเท่านั้นเ? ในสองวันนี้ ไม่ว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์พูดอะไร ไม่ว่าอาจารย์บรรยายธรรมพูด อะไร ไม่ว่านักธรรมอาวุโสพูดอ??? เราจะทำเป็นเหมือนสุภาษิตหรือ คำพังเพยนี้ไม่ได้ คือเป็นคนได้หน้าลืมหลังไป ทำอย่างนี้ไม่ได้ เราต้อง พยายามเก็บ สิ่งที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์บอก สิ่งที่อาจารย์บรรยายธรรม อาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรมบรรยาย เก็บมาใส่ใจจำไว้ แล้วนำไปปฏิบัติ ให้ได้ เพื่อให้เกิดคุณค่าขึ้น จะได้ไม่เสียเวลาหนึ่งวัน ให้ผ่านไปอย่าง ไม่มีประโยชน์ เข้าใจไหม
ความสุขเป็นอย่างไร รู้จักไหม หลานได้รู้จักความสุขที่แท้จริงแล้ว หรือไม่ ??พวกเราอยู่เฉยๆ เราจะได้รับความสุขไหม ทำอย่างไรล่ะ (ค้นคว้าปฏิบัติธรรม) ที่ทุกวันนี้ทำมาพอหรือยัง(ยังไม่พอ) ต้องลงแรง เพิ่มใช่ไหม การลงแรงไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่ทำอะไรเลย แต่หมายความว่าต้องทำทุกอย่างที่ขวางหน้า
คนในโลกนี้แม้เป็นเศรษฐีก็ไม่มีวันพอ??• แล้วเมื่อไหร่จะพอล่ะ วินาทีนี้ต่อไปเลยดีไหม(ดี)ถ้าหากมีเงินน้อยก็ ใช้น้อย มีอาหารน้อยก็กินน้อย มีเสื้อผ้าน้อยก็ใช้เท่าที่มี ไม่มีรถก็ต้อง เดินมาก มีสิ่งอำนวยความสะดวกน้อยล่ะ คำว่าสะดวกตรงข้ามกับอะไร ถ้าหากว่ามีสิ่งอำนวยความสะดวกน้อย ก็ต้องมีความลำบากมาก แล้ว มนุษย์ทุก?คนก็กลัวคำว่าลำบากนี้ แล้วก็สรุปเอาว่าถ้ามีความลำบากมาก ก็ไม่มีความสุขใช่ไหม(ใช่) จริงๆแล้วถามว่าความสะดวกสบายกับความ ยากลำบาก อะไรกันที่ทำให้เราเหลิง(ความสะดวกสบาย) แล้วเรา เคยเห็นคนเวลาเหลิงกับคนที่อ่อนน้อมถ่อมตนไหม คนไหนดีกว่ากัน (คนอ่อนน้อมถ่อมตน) แล้วเรายังอยากเป็นคนเหลิงอีกหรือ(ไม่อยาก) ไม่อยากก็ต้องมีความลำบากบ้างใช่ไหม(ใช่) แล้วเวลาเรามีความยา? ลำบาก เราจะบอกว่าไม่มีความสุขไหม อยากได้ทั้งเป็นคนไม่เหลิง แล้วก็อยากได้ทั้งความสุขมากๆใช่ไหม(ใช่) คนอย่างนี้เรียกว่าคนอะไร (คนโลภ) รู้จักความโลภดีแค่ไหน คนส่วนใหญ่นั้นโลภทุกคนแต่เก็บ สีหน้าไว้ใช่ไหม(ใช่)เพราะทุกคนมีความโลภ ทุกคนจึงมองออกว่าคนนี้ กำลังโลภ เห็นด้วยไหม(เห็นด้วย) ฉะนั้นเวลาเราจะปิดใคร เราคิดว่า เราเก่งขนา?ปิดได้ถึง100%ไห? แสดงว่าคนอื่นก็มองเราออกใช่ไหม เมื่อเราคิดว่าเขามองเราออก เราไม่อยากให้เขามองเห็นความโลภ ของเราเราจึงต้องไม่โลภ ท่องไว้ในใจ เมื่อเราไม่โลภ คนอื่นก็ดู ไม่เห็นความโลภของเรา ถึงดูเท่าไหร่ ก็มองไม่เห็นความโลภของเรา เพราะว่าเราไม่โลภ นี่แหละเป็นสิ่งที่คนบำเพ็ญธรรมจะต้องทำ จริงๆแล้ว คนที่บำเพ็ญธรรมไม่ได้ทำอะไร ที่ผิดแปลกแตกต่างจาก ความเป็นจริงหรือหลักสัจธรรม การบำเพ็ญธรรมได้เข้าสู่การบำเพ็ญ หลักสัจธรรมที่แท้จริง เพียงแต่ว่าคนทุกวันนี้เห็นคนอื่นไม่โลภ ก็คิดว่าเขา คงจะแสร้งทำ เห็นคนอื่นมีความสุขก็คิดว่าเขาคงจะแสร้งสุข เวลาเรา เห็นเขามีความทุกข์ เราก็กลับยืนมองเฉยๆ นี่เป็นสิ่งที่คนบำเพ็ญธรรม ควรจะละเว้นทั้งสิ้น การบำเพ็ญธรรมก็เป็นเรื่องง่ายๆไม่มีอะไรยาก แล้วทำไมเราถึงไม่อย เรียบง่าย และใช้ได้กับชีวิตประจำวันของเราทุกวัน ไม่ใช่ว่า จะต้องมาบำเพ็ญที่สถานธรรมทุกวัน คนจุดธูปไหว้พระทุกวัน แต่ว่าจิตใจ ของเราไม่ได้มีพระอยู่ภายใน ต่อให้จุดธูปไหว้พระทุกวัน ก็ไม่ใช่ว่า พระจะคุ้มครองได้ สำหรับคนที่ไม่ได้จุดธูปไหว้พระก็อย่าใช้เป็นข้ออ้าง ว่าพระอยู่ในใจแล้ว ทุกๆวันก็เลยไม่เข้ามาไหว้พระ อย่างนี้ก็ไม่ได้
มนุษย์ในโลกนี้เอาใจยาก พอสิ่งศักดิ์สิทธิ์พูดในหลักสัจธรรมก็เก็บ ไว้อ้างพอสิ่งศักดิ์สิทธิ์พูดแล้วไม่เห็นด้วย ก็ไม่เอาไปใช้ ในที่สุดแล้ว เราก็กลายเป็นคนที่เอาใจใครไม่ได้ เราต้องหัดอย่างหนึ่งก็คือ การที่ มองข้ามจุดบกพร่องหรือข้อผิดพลาดของผู้อื่นไปบ้าง อย่าได้เรียกร้องว่า ทุกๆอย่างที่เราเห็น ทุกๆอย่างที่เราจับได้จะต้องเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เพราะว่าตัวเราเอง??มีทั้งความดีและความชั่วอยู่ในใจ คนอื่นที่เรามอง เขาก็อาจจะมีข้อบกพร่องได้ ถ้?หากว่าเราเรียกร้องจ????????ว่า??? ต้องสมบูรณ์100%ตัวเราก็ต้องสมบูรณ์100%เหมือนกัน ใช่หรือไม่(ใช่) แล้วเป็นไปได้ไหม(เป็น????????) ถ้าเป็นไปไม่ได้เราก็อย่าไปเรียกร้อง ในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
คนที่ร่ำรวยก็เพราะเมื่อก่อนนี้ทำมาหากินไว้ ทำงานหาเงิน คนที่ยากจนก็เพราะว่าใช้จ่ายไปจนหมด ฉะนั้น ทุกๆอย่างเป็นเหตุเป็นผล เราอยากที่จะมีมรรคผล อยากที่จะเป็นพุทธะ มัวแต่หาเงิน ทำงาน จะได้เป็นพุทธะไหม (ไม่ได้เป็น) ต้องทำอย่างไรล่?
เมื่อสักครู่นี้กลอนนำ ที่เราผู้เฒ่า?????? เกี่ยวกับเรื่องของการอยู่ ร่วมกัน การบำเพ็ญธรรมในสมัยนี้ ให้หลานๆมาอยู่ร่วมกันกับคนหมู่มาก เรานั้นจึงต้องรู้จักที่จะอยู่ร่วมกันให้ได้ เพราะถ้าเราอยู่ร่วมกั?คนอื่น เขาได้ เราก็จะบำเพ็ญธรรมได้ ฉะนั้น การอยู่ร่วมกันจะต้องโอบอุ้ม ประคองจิตใจให้แข็งแรง ถ้อยทีถ้อยอาศัย หมายถึงอะไร ???แปลว่า คำพูด แปลว่าทุกๆคำพูดของเรา เราจะต้องระมัดระวังใช่หรือไม่ เราจะให้คนอื่นระมัดระวัง โดยที่ตัวเราไม่ระมัดระวังได้ไหม (ไม่ได้) แล้วเราจะเรียกร้องคนอื่น หรือเราจะเรียกร้องตัวเองล่ะ (ตัวเอง) เวลาพ่อแม่อยากให้ลูกไม่สูบบุหรี่ แต่ว่าพ่อยังสูบอยู่ ลูกสูบตามไหม ถ้าหากว่าเราอยากให้ลูกใช้เงินอย่างประหยัด แต่ตัวเรายังใช้เงิน ฟุ่มเฟือยอยู่ ลูกจะทำตามไหม ฉะนั้นการที่จะทำสิ่งใดแม้แต่ลูกเราเอง ยังเรียกร้องลำบากการเรียกร้องจึงต้องเรียกร้องกับตัวเองก่อน การบำเพ็ญธรรมก็เช่นเดียวกัน เรียกร้องจากผู้อื่นไม่ได้ มีแต่เรียกร้อง กับตัวเ? ถ้าหากว่าเราเรียกร้องจากคนอื่น เวลาคนอื่นทำ แล้วเรา ไม่ทำ เราก็ต้องเกิดความละอายใจ ใช่หรื????
การอยู่ร่วมกัน ต้องทำเรื่องใหญ่ให้ ทุกวันนี้เรา ถนัดทำเรื่อง????ให้เป็นเรื่องใหญ่ใช่ไหม ใหญ่ยิ่งขึ้นๆ จนไม่รู้ว่าเรื่องนั้น? เริ่มขึ้นมาจากตรงไหนแต่หากว่ามองทุก?เรื??? เราจะเห็นได้อย่างชัด? ว่าปัญหาเกือบทุกปัญหา เรามีส่วนร่วมของความวุ่นวายของปัญหานั้นๆ ทั้งสิ้น คนบำเพ็ญธรรมก็ทำง่ายๆ คือการเรียกร้อง???ตัวเองก่อน
ยังมีคำว่า??????????? ทำไมถึงต้องย้อนมองส???? ปกติก็ มีแต่คำว่ามองส่องกระจกใช่หรือไม่ การมองส่องกระจกก็คือการมอง ไปที่????? แต่การย้อนมองส่องตนนั้นมิต้องใช้กระจกแต่ต้องใช้จิตมอ การมองส่องกระจกให้ลืมตามอง หากไม่ลืมตามองก็มองไม่เห็น แต่การ ย้อนมองจิตให้หลับตา หลับตาแล้วใช้จิตของเรามองตัวเราเอง เวลา เราหลับตา ปกติเราจะคิดไปต่างๆนานา คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านๆมา คิดถึงเรื่องราวไม่สมใจปอง คิดถึงความวุ่นวาย คิดถึงความสุขในอดีต คิดถึงลูกที่ไม่เชื่อฟังเรา หรือว่าคิดถึงปัญหาเงินทองทั้งหลายก็ดี แต่ว่า ตอนนี้ต้องเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างแล้ว คือการหลับตาแล้วมองให้เห็นว่าเรา นั้นมีความผิดอะไรบ้าง ไม่มีใครเกิดมาโดยไม่เคยทำความผิด ทุกๆคน ทำความผิดมาแล้วทั้งนั้น แต่ว่าทำอย่างไรเราถึงจะมองเห็นความผิด ของเราเอง เวลาคนอื่นเขาอยากเตือนเรา เขาว่าเรา เราก็ไม่ชอบ ฟังคำที่เป็นความจริง เราไม่ยอมรับฟัง ฉะนั้นให้คนอื่นเตือนก็เป็นการ ชี้โพรงให้กระรอก
เราต้องหมั่นมองหาความผิดของตัวเอง เมื่อเราเห็นความผิดของ ตัวเองเมื่อไหร่ เวลาถูกคนอื่นว่าเราผิด เราจะเกิดความรู้สึกละอายใจ ตามมา ถ้าหากว่าเราไม่เคยเห็นสิ่งที่ผิดพลาดของตัวเอง อะไรที่คนอื่น ว่าเรา ว่าเราผิดอย่างนั้น เราย่อมไม่อยากฟัก็อย่างที่บอก ไม่มีใคร ไม่เคย??? ทุกคนมีความผิดทั้งนั้น ฉะนั้นเราจึงต้องพยายามที่จะเปิดใจ ให้กว้าง พยายามที่จะมองตัวเองให้เห็น และเห็นได้ชัด เห็นให้ชัด เหมือนที่เราเห็นผิวกายของเรา ว่าเรามีรูขุมขนมากเท่าใด แล้วเห็น ให้ชัดว่ายังมีก้านของความผิด ยังมีก้านของความบาปมากเท่าไหร่ ที่อยู่ บนพื้นที่ของจิตใจของเรา
• เพราะว่าพุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นผู้ที่สะอาดแล ??•?? ?ราก็จำเป็นที่จะต้องขัดเกลาจิตใจของเร?ให้สว่า ถ้าหลอดไฟ ??ละอองฝุ่นติดอยู? หลอดไฟหลอดนี้จะสว่างไห? ตอนนี้จิตใจของเรา มีฝุ่นติดอยู่ แต่ว่าฝุ่นนี้มีชื่อว่ากิเลส ติดอยู่ในจิตใจของเรามากมาย จิตใจของเรา??สว่างไหม (ไม่สว่าง)
วันนี้มาที่นี่พูดถึงเรื่องการบำเพ็ญธรรม คนที่บำเพ็ญธรรม จุดมุ่งหมาย ก็เพื่อหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด คนที่จิตใจเต็มไปด้วยกิเลสคนที่ จิตใจไม่สะอาดและไม่สว่าง สามารถหลุดพ้นได้ไหม(ไม่ได้) ให้คนอื่น ขัดให้ได้ไหม(ไม่ได้) แม้แต่เราผู้เป็นพุทธะสิ่งศักดิ์สิ•ธิ? พูดเท่าไหร่ ถ้าหากว่าหลานๆไม่ทำ หลาน?ก็??ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นได้
ในยุคนี้เป็นความโชคดีของหลานๆเอง ที่ได้เกิดมาทันการโ ป ร ด ส า ม ภ พ หมายความว่าได้รับการเปิดประตูเกิดตายตั้ง แ ต่ ต น เ อ???? ย ัง ไ ม ?ไ ด้ เ ริ่ ม บำเพ ็ญ เราจึงไม่รู้สึกว่ามีค่า???เท่าไหร่ในทำนองเดียวกัน ??อยากจะรู้ว่ามีดคมไหม ก็ยังต้องลองหั่นด? อยากจะรู้ว่าธรรมะนี้แท้ไหม ก็ต้องลองปฏิบัติ?? ไม่ปฏิบัติก็ไม่บรรลุ การปฏิบัติก็ไม่ได้เสียเวลาอะไร แค่เจียดเวลาฟังธรรมะบ้าง บำเพ็ญจิตใจของตัวเราให้สว่าง?? แค่นี้เป็นการยากไหม ไม่ยากเลยนะไห น ๆ เ รา ก็ ใ ช้ ช ีว ิต?? ??????ัน ? ???ไม่ค่อย คุ้ม ค่า ???เท่าไหร่ ต อนนี้ เราเพิ่มก า ร บำเ พ็ญธรรมเข?ามา ทำเพื่อผู้อื่นให้มาก ทำเพื่อตนเองให้น้อย ค วามสุขจริงๆนั้น เกิดขึ้นในยามที่เรานั้นทำเพื่อผู้อื่นมา? • แต่หากทุกวันๆก็ทำเพื่อตนเองทั้งสิ้น แม้จะช่วยผู้อื่นก็ยังคำนวณ ผลประโยชน์ตีกลับมาให้ตัว?? จิตใจที่จะ ช่วยผู้อื่นอย่??•???? ความสุขที่เกิดในจิตใจก็จะไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง
ประโยชน์สร้างคุณค่าให้แก่??????? สิ่งที่หลานๆหากันทุกวันนี้ มีอยู่ สิ่งหนึ่งที่หากันทุกวันเลยเรียกว่าเง?? จริงๆแล้ว ???เป็นเพียงกระดาษ ใช่หรือไม่ ???•?????? ???????ด้วย คำว่า ??? ก็จะ???นว่า ประโยชน์ สร้างคุณค่าให้แก่??? เพราะว่า เงินนั้นสามารถบันดาลได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ใช่หรือไม่(ไม่ใช่) ถึงแม้ท่านจะตอบว่าไม่ใช่ แต่ทุกๆ วันที่อยู่นั้นใช่ ทุกๆวันที่หลานอยู่ มีเงินนั้นคือมีทุกอย่าง ทีนี้เรามามองทางธรรมเราจะ แทนสิ่งนั้นด้วย แทนด้วยคำว่าเ เป็นอย่างนั้นไหม ???•จิตใจของเราเองอย่างไม่มี ประโยชน์ ความจริงจิตใจนั้นก็ควรที่จะเป็นประโยชน์ แต่ในความเป็น จริงอีกเหมือนกัน •??ทุกวัน??? เราใช้จิตใจ ของเราอย่างไม่มีประโยชน์ เรียกว่าทุกวันก็คือเงิน เอาจิตใจของเราไปเคร่ เอาจิตใจ ของเร?ไปกลัดกลุ้ม เอาจิตใจของเราไปเกียจคร้าน สิ่งใดควรคิด ไม่ยอมคิด สิ่งใดไม่ควรคิดก็เฝ้าแต่คิด ใช่ไหม(ใช่) เพราะฉะนั้น จิตใจ ของเราจึงไม่มีประโยชน์ แต่ว่า ที่พูดเรื่องเงินก็เพื่อให้เราได้เห็นชัดๆ ว่าเรานั้นควรที่จะทำจิตใจของเราให้มีประโยชน์ ???สามารถบันดา?ได้ ทุกสิ่งทุกอย่าง เ งิ น ส า ม า ร ถ บั น ด า ? ไ ด ้ท ุก สิ่ ง ที่ เ ป็ น ข อ ง น อ ก กาย??? ไม?สามารถบ ัน ด า ? ค ว า ม ส ุข ไ ด้ ส่ ว น จ ิ ต ใ จ นั้ น ส า ม า ร ถบั น ด า ? ไ ด้ ท ุก อ ย่ างที่ ภายใน รวมถึงความสุข รวมถึงสุขภาพที่แข็งแรง
ถ้าหากว่าทุกๆวัน เราหมั่นคิดถึงผู้อื่นแต่ในทางที่ดี เป็นคนมองโลก ในแง่ดี ทุกๆวันมองให้เห็นจิตใจของเรา ว่าจิตใจของเรานั้นควรที่จะได้ รับการแก้ไข เปลี่ยนแปลง และปรับปรุงมากเท่าไหร่ คนๆนั้นก็จะเป็นคน ที่ส่งผลออกมาข้างนอก ก็คือตัวเองนั้นเป็นคนที่มีสุขภาพแข็งแรง ตัวเอง นั้นเป็นคนที่มีจิตใจที่ดีงาม วันทั้งวันก็นั่งยิ้มได้ตลอดวั? นี่คือคนที่มีจิตใจ ที่มีประโยชน์ คนที่รู้จักใช้จิตใจของตัวเอง แต่ว่าการที่จะให้จิตใจ มีประโยชน์ขนาดนี้ต้องปรับปรุงอย่างไร เมื่อไหร่ที่คิดว่าจะเกลียดก็ต้อง ตีตัวเองหนึ่งทีเป็นการเตือนสติตัวเอง แต่อย่าตีแรงจ?เกินไปนะ เพราะตีแรงเกินไปจะกลายเป็นไม่กตัญญู
เราผู้เฒ่ามา ก็ต้องแจกผลไม้ให้กับหลานๆทุกคนเก็บไว้ทาน ส้ม เป็นผลไม้ที่มีน้ำเยอะ เมื่อทานส้มแล้ว จะได้ทำให้น้ำที่หล่อเลี้ยงจิตใจ ของเรานั้นชุ่มชื้น จะได้มีจิตใจบำเพ็ญกันได้อีกหลายๆปี
ปัญญาชูโล่งขึ้นมาเป็นคนเดิม คนที่ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ คนที่เล่น การพนันนั้น จิตใจของเราจะรู้สึกหนักอึ้ง เวลาที่เรา?มาเหล้า หัวของ เราหนักๆไม่สบายเลย สติของเราก็ขาดผึงเลย ใช่หรือไม่ (ใช่) ตอนแรกก็เรากินเหล้า ตอนหลังก็เหล้ากินเรา เพราะฉะนั้น การที่ บอกว่าเรานั้นจะเป็นคนเดิมได้ เราต้องงดสิ่งที่เป็นอบายมุขก่อน คนเดิมคือคนก่อนที่จะเมาเหล้า คนเดิมคือ คนก่อนที่จะเล่นการพนัน คนเดิมคือคนก่อนที่หลงโลกีย์อันนี้
คนที่อยู่ใกล้ธรรมะมากแต่ว่าไม่ได้ไปถึงสวรรค์นั้? เพราะเขา มีธรรมะไว้เป็นเพียงสิ่งประดับประดา มีธรรมะไว้เพียงเปลือกนอก แต่ไม่ได้มีธรรมะไว้ในจิตใจ เมื่อทำสิ่งใดไปก็ทำไปเพราะรักหน้า คนเขาเรียกให้ทำอะไรก็ทำไปเพราะกลัวเสียหน้า ธรรมะไม่ได้อยู่ ในจิตใจของเขาจริงๆ ในที่สุดแล้วชีวิตนี้จบลง บุญกุศลไม่ได้เกิดขึ้นจริง คนๆนี้แม้จะทำบุญมากกว่าใครแต่ก็ไปไม่ถึงไหน แล้วหลานน้อยๆที่อยู่ที่น?? ตอนนี้เดินๆมาจนถึงธรรมะแล้ว ยังไม่ทันศึกษา ก็ไม่รู้ว่าธรรมะจริง หรือเปล่า ก็จะเดินเลยธรรมะไปแล้ว อย่างนั้นจะมีประโยชน์อะไรที่ เราจะได้รู้ธรรมะ การบำเพ็ญธรรมก็ขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งสิ้น???????? เจียดเวลาหาโอกาสให้กับตัวเองหน่อยโอกาสที่ได้มานั่งอยู่นั้นจะได้ ไม่ต้องริบหรี่ๆลงไป
คนที่?????มาสองวันอยู่แล้ว ก็ขอให้มาให้ครบ ให้สมกับที่ได้ ตั้งใจเจีย?เวลาไว้ ส่วนคนที่ตั้งใจมาวันเดียว คราวหน้ามีโอกาส??ต้อง รู้จักเจียดเวลาให้กับตัวเองนะ
สถานธรรมที่นี่หากใครมีเวลาว่างก็ให้ขยันมา ส่วนคนที่อยู่ที่นี่ อยู่ก็ต้องขยันไหว้พระ ขยันดู ขยันรู้ ขยันมอง (ร้องเพลง เทียนกลางทะเลทราย เป็นการกราบส่ง)
รักษาตัว รักษาใจให้ดี วันหลังมีโอกาสค่อยพบกันใหม่
วันจันทร์ที่ 11 กันยายน 2000
พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง
ขุมพลังของมนุษย์คือจิตใจ คนที่ใช้แต่อารมณ์ย่อมล้มเหลว
ชนะใจตนเองได้ดีไม่เลว คว้าน้ำเหลวเพราะไม่เอาจริงกับตน
เราคือ
จี้กงสงฆ์วิปลาส อาจารย์เจ้า รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ผู้เมตตา ลงสู่แดนโลกีย์ แฝงกายกราบ
องค์มารดา ถามศิษย์รักทุกคนง่วงนอนหรือเปล่า
คนติดดินกลายดิ้นรนกันไม่หยุด ปัญหาฉุดทั้งทุกข์ทนอาจแค่เริ่ม
แลกชีวิตเพื่อชีวิตดีขึ้นกว่าเดิม พันธะเพิ่มสิ่งใดทำใครลวงตน
ความสำเร็จกลับน้อยแม้นแสนเหนื่อยม?? ฝืนลำบากไม่สูญหายให้ใจหล่น
ทางโลกหนาอย่าทุ่มไปทั้งกมลผิอดทนเพื่อเงินตราจะบ้าไป
อย่ามองแค่เพียงดำขาวเข้านิยม คงอารมณ์เรียบเรียบเนิ่นนานแฝง
-ขวนขวาย
กลางติดขัดจิตธรรมอยู่แห่งใด บำเพ็ญใจธรรมดาคือครองธรรมทุ?วัน
มุ่งมั่นจะเป็นพุทธะย่อมเป็นพุทธะ มุ่นมั่นอะไรก็จะเป็นอย่างนั้น
มุ่งมั่นจะทำดีย่อมดีพลัน เพียรทุกวันคงสมดังใจปอง
ฮา ฮา หยุด
หมายเหตุ:กลอนที่ขีดเส้นใต้พระอาจารย์เมตตาให้นักเรียนในชั้นร่วมแต่ง
โลกคือละคร ต่างคนละทาง ทุกอย่างกอบโกยหาตัว แค่คล้อยหลังกัน หักหลังพ้นตัว มิอาจหยุดจึงแสนเหนื่อย หลงปล่อยความดีสูญเปล่า รักแต่ตนเองเท่านั้น ทำไมจึงมิยอมเปลี่ยน ชำระจิตก่อนจะสายไป
แค่สำนึกพอ ไม่มีสายเกิน ทุกอย่างต่างมีทางของตัว อย่าเดินหลงไป ข้ายังล้นใจ รอศิษย์สักวันต้องกลับมา มิหวั่นบำเพ็ญสูญเปล่า ว่าแต่บำเพ็ญบ้างไหม มิหวั่นบำเพ็ญสูญเปล่า แล้วศิษย์บำเพ็ญหรือเปล่า
เพลง : โลกคือละคร
ทำนองเพลง : รู้สึกอย่างไรหรือเปล่า
พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง
ความนัยของ 1 ก็คือให้ยืนขึ้นใช่หรือไม่ (หัวหน้าชั้นทำหน้าที่นับ 1, 2, 3 เพื่อให้จังหวะในการยืนขึ้น, นั่งลง) ความนัยของ ก็แปลว่า ให้นั่งลง แล้วเวลาเรามาฟังธรรมะทำไมเขาต้องบรรยายหัวข้อเมื่อครู่นี้ ให้เราฟังล่ะ หัวข้อเมื่อสักครู่นี้หมายถึงอะไร (พระมหากรุณา????ณของ เบื้องบน และพระคุณแห่งพระอาจารย์) การที่เรารู้ประวัติสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้น ไม่ใช่ให้เราศึกษาเหมือนกับอ่านหนังสือนิทาน เหมือนกับอ่านการ์ตูน หรือว่ารู้ไว้เฉยๆ แบบทำนองรู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม ไม่ใช่อย่างนั้น แต่การรู้ประวัติสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็เพื่อที่เราจะได้เจริญรอยตาม เลือกในสิ่งที่ เราสามารถที่จะทำตามได้ ประวัติชีวิตท่านตั้งเป็น????ปี เราฟังเพียง แค่ไม่ถึง??ชั่วโมง เราจึงยังจับเนื้อความไม่ได้ ไม่รู้ว่าความนัยของ การพูดหัวข้อนี้ให้ฟังนั้นคืออะไร เหมือนถามว่?ซันแปลว่าอะไร ก็แปลว่า ??? ไม่ได้แปลว่านั่งลงเลยใช่ไหม เราไม่รู้ว่? จริงๆแล้วเราควรที่จะ เข้าใจความหมายว่า ??? หรือเข้าใจความหมายว่า นั่งลง ถึงจะถูกต้อง กว่ากัน เพราะฉะนั้น การที่เราได้ศึกษาหัวข้อที่ผ่านไปเมื่อครู่นี้ก็เพื่อได้รู้ และปฏิบัติตาม
ในชั่วโมงกว่าที่ฟังมานี ้ ในหัวข้อที่ฟังมา ไม่ว่าจะกี่นาทีก็แล้วแต่ เราลองคิดว่าตรงไหนที่เราเลียนแบบตามอย่างไให้มีความอดท?)ปกติเราจะทนเฉพาะเรื่องที่เราทนได้เท่านั้น ใช่หรือเปล่า(ใช่) ส่วน เรื่องที่เราทนไม่ได้ เราก็ไม่ทนใช่ไหม อย่างนั้นแสดงว่าเรายังไม่ได้ ใช้ความอดทน ถ้าใช้ความอดทน หมายความว่าเรื่องที่เราทนไม่ได้ เราก็ต้องพยายามทนให้ได้ ถ้าไม่มีความตั้งใจ จะสามารถอดทนได้ไ??
ดังเรื่องราวของผู้อาวุโสที่ฟังมาเมื่อครู่นี้ประวัติของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ฟังมา ถ้าหากท่านไม่มีความตั้งใจ จะอดทนมาถึงวาระสุดท้ายได้??? ฉะนั้นคนที่อยากจะมีความอดทนนั้น จึงต้องเป็นคนที่มีความตั้งใจสูง (พระอาจารย์เมตตาพูดกับหัวหน้าชั้น) ศิษย์ของอาจารย์มีความตั้งใจสูง ไหม (พอประมาณ) ตอนกินเจรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง(รู้สึกดี) ตอนเลิก กินเจรู้สึกเป็นอย่างไร(ปวดท้องเหมือนเดิม) จึงบอกว่าถ้าเราทน??? ในเรื่องที่เราทนได้ ก็เรียกว่าเราใช้ความอดทนเพียงความ อดทนธรรมดาที่เรารู้จัก แต่ถ้าเราอดทนในสิ่งที่เราทนไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็น ส ภ า พ แ ว ด ล ้อ ม ที ่ บีบ บ ัง คั บ ไม่ว่าจะเป็นสังคมที่ไม่ เอื้ออำนวย ไม่ว่าจะเป็นปัจจัยหลักต่างๆ•??บีบบังคับเรา ให้เราจะต้องเป็นไ ป ต า ม ร ู ป ก า ร ณ ์นั้น แต่หากเราสามารถ ท? ได้ จึง ถือว่าเราเป็น ผู้ ท ี ่ม ีความ อ ด ท น อ ย่ า ง แ ท้ จริง หมายความว่า ไม่ว่าจะ เจอสิ่งใดๆ ก็สามารถ ที่จะบังคับจิตใจของตนเองได้ ไม่ถู ก ส ภ า พ แ ว ด ล ้อ ม บั งค ับ ให้ จิตใจ ของเรา เปลี่ยนแปลงความตั้งใจนั้นๆ
กฎเกณฑ์ทุกกฎเกณฑ์มีข้อยกเว้น มนุษย์ชอบพูดแบบนี้ ใช่ไหม(ใช่) การบำเพ็ญธรรมก็อาจจะมีข้อยกเว้นเช่นเดียวกัน เพียงแต่การยกเว้น ไม่ใช่การยกเว้นที่เข้าข้างตัวเอง การยกเว้นเพื่อให้ตัวเองสบายหรือ ว่าการยกเว้นเพื่อเอาแต่ใจตัวเอง ดื้อรั้นไปตามจิตใจนั่นไม่เรียกว่า เรายกเว้นได้อย่างถูกต้อง เพราะฉะนั้? สองวันนี้ที่เรา??นั่งฟังธรรมะ จำเป็นที่จะต้องฟังแล้วให้รู้ความหมายว่า เขาเปิดประชุมธรรมสองวันนี้ เพื่ออะไร(เพื่อให้เราเรียนรู้) ?ารที่เรานั่งฟังสองวันนี้ก็เพื่อให้เรา นำไปปฏิบัติได้ ถ้าหากว่าเราปฏิบัติไม่ได้ ถ้าเราทำไม่ได้ ก็จะไม่มี ผลเสียกับเรา แต่จะไม่มีผลดีกับเราด้วย ถ้าหากคนที่ทำได้ก็มีข้อดี กับตัวเอง ให้เปรียบเทียบ ระหว่างคน??คน
(พระอาจารย์เมตตา ให้อาจารย์บรรยาย และนักเรียน ออกมายืนหน้าชั้น) สมมติว่าคน?นี้ ตั้งใจทำงานหาเงินทางโลก อย่างชนิดเอาเป็นเอาตาย ก่อนแก่ก็ร่ำรวยมหาศาล ส่วนคนนี้ก็ทำงานธรรมะ และก็ตั้งใจทำงาน ธรรมะ เงินก็มีพอใช้บ้างไม่พอใช้บ้าง แต่ว่ามีความสุขดี พอ??คนนี้ จบชีวิตศิษย์คิดว่าคนไหนไปสูงกว่าก?? (คนที่ทำงานธรรมะ)ศิษย์อยากเป็น คนไหน(คนที่ทำงานธรรมะ)ถามว่าเวลาบำเพ็ญธรรมใครเลือกทางเส้????(ตัวเอง) เวลาบำเพ็ญธรรมะ มีความยากลำบากไหม(ยาก) แล้วตอนนี้ จะให้ใครเลือกเส้นทางชีวิตให้กับเรา (ตัวเอง) แล้วเราอยากเลือก เส้นทางตามแบบอาจารย์บรรยายธรรม หรือเลือกเส้นทางของ ญาติธรรมท่านนี้(แบบอาจารย์บรรยายธรรม)ทุกคนอยากจะเลือกเส้นทาง แบบอาจารย์บรรยายธรรมหมด ตอบเองใช่ไหม
มีคนตอบว่าสายกลาง สายกลาเป็นยังไ (ต้องพิจารณาสิ่งนั้น ให้ถี่ถ้วน) ใช้เวลาพิจารณานานแค่ไหน ตอนนี้อายุเท่าไหร่แล้ว(56ปี) เหลือเวลาอีกกี่ปี(ไม่ทราบ) คนเราพออายุสัก70 ปีบำเพ็ญไหวไหม (ไม่ไหว) อาจารย์สมมติให้เวลาที่จะบำเพ็ญอีก 20ปี เป็นอาย? 76 ปี จะเลือกเส้นทางสายไหน(สายกลาง) •??ไม?ตอบนี่เลือกอะไร (ถามนักเรียนหญิงหมายเลข2: สายกลาง แต่ว่าจุดประสงค์ต่างกัน) คนนี้ยังเหลือเวลาอีกหลายสิบปี ยังบอกกลางไหว อาจารย์ก็รู้ว่าศิษย์ บางคน??ต้องตอบว่าสายกลาง ที่นี้อาจารย์จะเอาสายกลางมาให้ดู (เชิญอาจารย์บรรยายธรรม และนักเรียนในชั้นคนเดิมออกมายืนใหม่) คนนี้ทำงานธรรมะ ทุ่มเทเพื่อผู้อื่น คนนี้ทุ่มเทเพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว ของตัวเอง กลางระหว่าง2คนนี้คืออะไร(ที่ว่าง) ความนัยของที่ว่างนี้ คืออะไร จับ??คนนี้มาบวกกันแล้วหารครึ่ง ทางสาย กลางนี้คืออะไร(ความว่างเปล่า) ความนัยของความว่างเปล่า?ี้ คืออะไร คนนี้ทำงานธรรมะมาก ????คนนี้ทำงานทางโลกมากเอามาบวกกันก็คือ มีทั้งทางธรรมและทางโลกทั้งสองอย่าง ถ้าหากจะให้ทำทั้งงานธรรม และงานทางโลก ก็รู้สึกว่าหนักนะ เพราะฉะนั้นตัดครึ่งหนึ่ หมายความว่า ครึ่งหนึ่งธรรมะ ครึ่งหนึ่งทางโลก ให้ไม่มีข้างไหนที่หนักมากเกิ??? ก็จะเป็น?????? ก็จะเบา ก็จะสบายดีใช่??? อย่างเช่น ???วันทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเสาร์หรืออาทิตย์หยุด ไม่ว่าจะเป็นอาทิตย์หรือจันทร์หยุด ก็เอาเวลาที่เหลือของเราทำงานธรรมะเท่าที่เราจะทำได้ เป็นเรื่อง ยากไหม ถ้าหากว่าเรานั้น???แต่ทำมาหากินทุกๆวันก็มีแต่ ?องคนอ?ื? ทุก?วันก็คิดแต่จะได้เงินทอง คิดแต่จะได้สิ่งที่ดีๆเข้ามาในชีวิต แต่ไม่เคย คิดจะมอบให้ผู้อื่นเลย ตัวเราก็จะไม่มีสิ่งที่ดีเหล่านั้น คนที่เขาไปชวนเรา มารับธรรมะ ก็เพราะว่าอยากจะให้เราได้รับสิ่งที่ดี เมื่อเขาชวนเรา ????เรามา เขาก็รู้สึกดี เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็คือการที่เราสร้างบุญให้กับ ตัวเอง ให้ตัวเองได้ทำทั้งงานธรรมะ ได้ทำทั้งงานทางโลก นี่เป็น สิ่งที่ยุคนี้ พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์เรียกร้องให้มนุษย์ทำ คือทำงานธรรมะและ ทำงานทางโลกไปด้วยกัน
ทำงานทางโลกแล้วมีบาปไหม ทำงานทางธรรมแล้วมีบุญไหม บางทีทำงานธรรมะอาจจะมีบาปก็ได้ บางทีทำงานทางโลกอาจจะมีบุญ ก็ได้ เพราะอะไร ขึ้นอยู่กับใจของเรา ???เราใช้ใจของเราไปอย่างไร ฉะนั้นจึงต้องใช้ใจอันเดียวกันนี้ ทำทั้งงานธรรมะ และทำทั้งงานทางโลก เพื่อให้เรานั้นเกิดบุญในทั้งสองทาง แล้วในที่สุดศิษย์จบชีวิตลง ศิษย์จะ ลอยขึ้นหรือจะตำ?ลง ก็ขึ้นอยู่กับศิษย์ แต่ถ้าหากว่าทำงานทางโลกอย่าง เดียว ธรรมะไม่เคยศึกษา ไม่เคยเอาธรรมะไป ปฏิบัติ ก ็??แต่???? กรรมๆๆๆ เหมือนกับใส่ก้อนหิน ????ก้อน ??ก้อ? ???ก้อน หนักไหมสมมติใจของเราเป็นพัดก็แล้วกันนะ ทำอย่างไรให้พัดนี้ลอยขึ้น แล้วทำ อย่างไรพัดนี้ถึงร่วงลง คิดเอาเอ ตลอดชีวิตของ?ร?จึงต้องรู้จักที่จะ สร้างกรรมดี ถ้าหากเราเป็นคนที่มีกุศลมาก ใจของเราก็เหมือนขนนก ลมก็คือบุญที่เราสร้าง ก็จะพัดขึ้นๆให้เราลอย ไม่มีวันตกแต่หากว่าใจ ของเราหนักเหมือนหิน มีแต่อัตตา มีแต่ตัวตน มีแต่ความโลภ มีแต่ความ โกรธ มีแต่ความหลง ใจของเราก็ดิ่ง เมื่อดิ่งลงแล้ว จะทำอย่างไรให้ ใจของเราสูงขึ้น ถ้าหากว่าไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักย้อนมอง ใจของเรา ก็จะดิ่งลงไป
ขุม พ ล ัง ข อง ม น ุษ ย์ ค ื อจ ิต ใจ คนที่ใช้แต่อารมณ์ย่อมล้มเหล? บางคนมีจิตใจที่จะทำงานนี้มาก ไม่ว่าเจอความยากลำบากอย่างไรก็ สามารถที่จะฝ่าฟันไปได้ เหมือนกับมีภูเขามาตั้งอยู่ข้างหน้าหนึ่งลูก เราจะทำภูเขานี้ให้???เรียบไปยากเกินไหม(ยาก) ถ้าถามคนสมัยก่อน ??จะบอกว่ายาก ถ้าถามคนสมัยนี้ต้องตอบว่าง่าย ขนาดดวงจันทร์ ยังไป เหยียบได้ นับประสาอะไรกับภูเขาลูกเดียวที่อยู่ข้างหน้า คนสมัยนี้ มีทั้ง รถตัก มีทั้งเครื่องช่วยนานาชนิด เพราะฉะนั้นคนสมัยนี้บำเพ็ญธรรม จะว่า ง่ายก็ง่าย เพราะว่ามีสิ่งที่ช่วยมาก จะว่ายากก็ยาก เพราะว่าติดตรง ที่ไม่รู้ความนัยของสิ่งต่างๆ เหมือนเมื่อครู่นี้ถามว่าซันแปลว่าอะไ? ก็??? ว่า???อยู่นั่นเอง ไม่รู้ว่าเราจะฝ่าไปไเพราะว่าติดอยู่แค่น??? พูดอะไรก็คืออย่างนั้น อย่างนี้เราก็ไปไหนไม่ได้ ฉะนั้นภูเขาหนึ่งลูก ที่อยู่ข้างหน้า อุปสรรคของเรานี้ จะฝ่าไป ก็ใช้จิตใจที่เป็นขุมพลังนี้ ถ้าหากว่ามีจิตใจที่จะลงแรงมาก มีจิตใจที่จะสู้มาก ต่อให้คนที่เป็นโรค เจ็บข? ปวดแขน ปวดหลัง เดินไม่ได้ ถ้าหากว่าอยากทำงานธรรมะจิตใจอันนี้ก็จะหนุนนำให้เราสามารถที่จะเดินได้เลย เชื่อ????ไม่(เชื่อ) เพราะอะไร เพราะจิตใจของเรา เป็นจิตใจของนักต่อสู้ ???ถ้าหากว่า เรามีแต่จิตใจของคนป่วย ให้เราเดินไป????ตีนภูเขา ยังเดินไม่ได้เลย
คนที่ใช้แต่อารมณ์ย่อมล้มเหลว คนที่นี่มีใครชอบใช้แต่อารมณ์บ้าง ไหนลองยกมือขึ้นหน่อ? ใช้แต่อารมณ์ แล้วผลลัพธ์ออกมาเป็น?????? (ล้มเหลว) ทำอย่างไรจึงจะไม่ล้มเหลว ต้องระงับอะไร(ระงับอารมณ์)
ชนะใจตนเองได้ดีไม่เล? ให้ศิษย์ชนะคนอื่นกับชนะตนเอง ชนะใครภูมิใจกว่ากัน(ชนะตัวเอง) เพราะว่าการเอาชนะคนอื่นเป็นกา? เอาชนะที่ง่าย แต่การเอาชนะตนเองเป็นการเอาชนะที่ยาก เพราะ ตัวเรานั้นรู้ทันตัวเราหมดฉะนั้น เราจึงต้องพยายามที่จะเอาชนะตัวเอง เพื่อที่จะได้รับความภูมิใจนั้น
คว้า?ำ?เหลวเพราะไม่เอาจริงกับต? รู้จักคำว่า เอาจริง ไหม (ทำจริง,ตั้งใจทำจริง)คำว่าเอาจริ มีความหมาย และกว้างยิ่งกว่า คำว่าตั้งใจอีกนะ อย่างเช่น คนที่อยากได้ปริญญาหนึ่งใ? ก็ต้องลงทุนที่จะ ทั้งเรียน ทั้งทำกิจกรรม ทั้งอ่านหนังสือทำทุกๆอย่าง ที่จะได้รับปริญญานี้ ??เราอยากได้มรรคผลเบื้องบนแดนนิพพาน เราจะต้องทั้งลงแรง ขัดเกลากิเลสของตัวเราเอง ต้องรู้จักสร้างกุศล ต้องรู้จักเอาชนะ ตัวเอง ทุกวันมีอารมณ์ไหม (มี)เราต้องเอาชนะทุกวันไหมก็ต้องทุกวัน เช่นเดียวกัน จะบอกว่าวันนี้ ไม่อยากเอาชนะเลย เว้นไปก่อน เดี๋ยว พรุ่งนี้ค่อยเอาชนะใหม่ อย่างนี้ถือว่าเป็นคนเอาจริงไหม (ไม่เอาจริง)
ถามศิษย์รักทุกคนง่วงนอนหรือเปล่า(ไม่ง่วง) ตอนนี้ไม่ง่วงแล้ว ????ฟังธรรมะก็จะน?? เวลานอนก็นอนไม่หลับใช่ไหม(ใช่) ทำไมถึง นอนไม่หลับล่ะ(คิดมาก) รู้ว่าตัวเองคิดมาก ทำไมไม่คิดน้อยๆหน่อยล่ะ จะคิดน้อยๆง่าย????ไม่(ไม่ง่าย) ทำไมล่ะจิตใจเราอยู่ไกลมาก ไม่รู้จัก เขาเลยใช่ไหม(ไม่ใช่) จิตใจอยู่บนภูเขา เลยต้องปีนไปเอา มันยาก ลำบากที่จะปลอบให้เขาหลับหรือไง
(กราบรับพระอาจารย์)เอาอะไรมารับอาจารย์ ไปตามใจลงมา จากภูเขาเร็ว จะได้เอามาดีใจ ใจอยู่ที่ไหน (•??ตัวเราเอง) ใจอยู่ที่ตัว แน่หรือ(แน่) แล้วเวลาให้เขาคิดน้อยๆ ทำไมเขาไม่ยอมคิดล่ะ (ชนะใจตัวเองไม่ได้) เพราะว่าตัวเราไม่ดีใช่ไหม(ใช่) ใช่หรือ ตอนรับธรรมะ เขาบอกว่าพาคนดีมารับธรรมะไม่ใช่หรือ ตกลง คนดีหรือไม่ดีกันแน่(คนดี) คุยกับอาจารย์จี้กงปวดหัวนะ
เมื่อยหรือยัง(ยัง) ??ยังไม่เมื่อย พายเรือกันสักหน่อยดีกว่า พอพายเสร็จเรือก็หยุดอยู่ที่เดิม เพราะว่าไม่ออกแรง ที่นี้อาจารย์ พูดความนัยอีกแล้ว ออกแรงหมายถึงอะไร สถานธรรมเปรียบเสมือน เรือลำหนึ่ง แดนโลกนี้เปรียบเสมือนน้ำทะเล เราเป็นคนพาย การ ออกแรงหมายถึงอะไร( ฉุดช่วยเวไนย,ชักนำคนให้มารับธรรมะ) การออกแรงก็หมายถึงการบำเพ็ญ การออกแรงก็คือการบำเพ็ญ ตัวเรา ? ?? เราก็ย่อมที่จะไม่ได้ออกแรง นั่นเอง ถึงแม้จะมาสถานธรรมทุกวัน ?แม้จะช่วยงานธรรมะ ???หากว่าตัวเราไม่ได้บำเพ็ญตนให้ดี ก็หมายถึงว่าเรายังไม่ได้ออกแรง อะไรเลยที่จะ ทำให้เรือลำนี้เคล????•???? ?มื่อเราจะทำงานของส่วนรวม เราก็ต้องมีจิตใจกว้างเพียงพอ ที่จะออกแรงให้กับเรือใหญ่ลำนี? (พระอาจารย์เมตตาประทานผลไม้ให้กับผู้ที่ตอบคำถาม) ทุกคนรู้จักแต่วิธีการแย่ง ไม่รู้จักวิธีการอื่? ทำไมทุกคนรู้จักแต่วิธีการ แย่งล่ะศิษย์??อาจารย์ บางทีบางปัญหานั้นแก้ง่ายเพียงแค่เร ??? ??•ระหว่างคน?????คน แต่ว่าบางทีเรายังไม่พู? อะไรเล? สมมติว่าศิษย์ตอบ แล้วก็คิดว่าผลไม้นี้ควรเป็นของเราใช่ไหม (ใช่) แล้วถึงเวลาเราทำ????ไ?(ขอ)เราก็แย่งเอาไปโดยที่เราไม่รู้ ว่าจริงๆแล้ววิธีก?ร แย่งนั้นไม่ถูกต้อง บางทีเราต้องรู้จักเปิดอะไร ตาเราเปิดไหม(เปิด) หูเราเปิดไหม(เปิด) ?ากเราเปิดไหม(เปิด) ต้อ เปิดปาก ตาเปิด หูเปิด แต่ปากทำไมปิดไว้ไม่ยอมพูด เราอยู่ในโลกนี้ เราจำเป็นจะต้องเปิดตาเพื่อดู ไม่ใช่ดูอย่างดูเห็นของ แต่ต้องดูให้ชัดเจน มีอยู่ชั้นเรียนหนึ่ง อาจารย์สอนให้ศิษย์ของอาจารย์ ดูแอปเปิ้ล ไม่ใช่ดูว่าแอปเปิ้ลนี้อร่อยไหม แต่ต้องดูว่าแอปเปิ้ลมีตำหนิไหม เพื่อที่เราจะได้รู้จักว่าธรรมะของเราคืออะไร แต่การที่จะรู้จักแ?ปเปิ้ล จริงๆแล้วต้องทำ????งไ? เปิดปากเหมือนกั? ต้องชิมใช่ไหม ถึงจะรู้ การที่จะทำอะไรนั้น ปัญหาบางอย่างนั้นแก้ไขด้วยการพูด แต่เรา ต้อพูดด้วยคำพูดที่ไพเราะ สุภาพ น่าฟ? บางคนชอบพูดมึงมาพาโวย บางคนชอบพูดวะโ??ย ไม่ยอมเลิก คนบำเพ็ญพูดมึงม?พาโวยวะโ??ย ไม่ยอมเลิกได้ไหม(ไม่ได้) น่าดูไม่น่าดู) พุทธ?องค์นี้เดี๋ยวพูดวะ อีกแล้ว เดี๋ยวพูดโว?ยอีกแล้? เดี๋ยวพูดมึงอีกแล้ว ไม่น่าฟังเลยใช่??? เพราะฉะนั้น เราต้องแก้ตั้งแต่ไหน อายตนะภายนอกที่เรารู้จัก ตาต้องหัดดูในสิ่งที่ดี ปากต้องหัดพูดในสิ่งที่ดี ทำได้ไหม สองอย่างนี้ เริ่มต้นง่ายๆนะ พอคนเขาเห็นเราพูดจาดีขึ้น เขาจะเป็น (จะนับถือ) เขาจะบอกว่ารังเกียจเราเหลือเกินที่เราพูดจาไพเราะ อย่างนั้นไหม(ไม?) แ??เขาจะพูดอย่างไร (ฉันรักเธอเพราะเธอพูดดี) อยากมีคนรักหรืออยากมีคนเกลียด(อยากมีคนรัก) เพราะฉะนั้น เราต้อง เริ่มต้นที่ตัวเองใช่??? (ใช่)
เชิญนั่งลงได้ (เชิญพระอาจารย์นั่งก่อน)ถ้าอาจารย์ไม่นั่ง ?????จะ นั่งไหม(ไม่) จริงหรือเปล่าศิษย์รัก(จริง) อาจารย์อยากสอบใจคนว่า ถ้าอาจารย์ไม่นั่งจะไม่นั่งกันจริงๆ หรือเปล่าศิษย์รัก
ผิอดทนเพื่อเงินตราจะบ้าไป ผิ แปลว่? หากหรือแม้น หมายความ ว่า ถ้าหากเราอดทนเพื่อเงินอย่างเดียว เราจะเป็นอย่างไร(เราจะบ้า) คนในโลกนี้ มักจะทะเลาะเบาะแว้งกันก็ด้วยเรื่องเงินใช่??? พี่น้องดีๆ กันอย?่ พอมีเรื่องเงินเข้ามาก็แตกแยกกัน ในที่ทำงานหากว่าใครเงินหาย ก็ระแวงกันไปทั่วใช่??? ฉะนั้นเราต้องมีสติให้มากขึ้น เพื่อจะได้ดูว่าเงิน นั้นทำให้เราบ้าจริงหรือเปล่า ชีวิตนี้อะไรสำคัญที่สุด มีคนยืนไม่ไหวแล้? เชิญนั่ง เชิญนั่ง ไม่ต้อเกรงใจนะ (เชิญพระอาจารย์นั่ง, ขอบคุณ พระอาจารย์เมตตา) ไม่เหลือศิษย์รักเลย เหลือแต่ศิษย์... ดูสิ นั่งช้ากว่าเค้ายังกล้านั่งอีก
คนติดดินกลายดิ้นรนกันไม่หยุ? หมายความว่าอย่างไร อาจารย์ บรรยายสภาพคนในยุคนี้ ขณะนี้ตอนนี้และวันนี้นะ คนไทยที่มาอยู่อเมริกา ทุกคนนั้นจริงๆแล้วเป็นคนที่ติดดินใช่หรือไม่ ยังจำสมัยก่อนได้ไห?ว่าเรา เป็นคนที่ติดดินมากแค่ไหน จากคนที่ติดดินนั้น ตอนนี้ กลายเป็นคนที่ดิ้นรน ไม่หยุดไม่หย่อน ใช่หรือไม่ เพื่ออะไร(เพื่อเงิน)เราอาจจะดิ้นรนเพื่อ อะไรก็ได้ เราอาจจะมีเหตุผลของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ สภาพของเราทุกคน ก็คือสภาพที่ดิ้นรนไม่หยุดไม่หย่อน ยิ่งเราดิ้นมาก เท่าไหร่ก็ยิ่งมีปัญหามากขึ้นเท่านั้น ใช่???(ใช่) ยิ่งดิ้นแรง ปัญหาก็ยิ่ง มากขึ้น ยิ่งหนักขึ้น ความทุกข์ทนในตอนนี้ ที่เราบอกว่าทนไม่ได้แล้ว แก้ไม่ไหวแล้ว อาจเป็นแค่การเริ่มต้นก็ได้
แลกชีวิตเพื่อชีวิตดีขึ้นกว่าเดิ? เราแลกชีวิตของ เรานั้นเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม ????แลกร่างกายของเราที่เคยแข็งแรง ให้อ่อนแอลงไป องที่เคยแจ่มใสของเรา???เป็นสมองที่มึนตื้อ
พั?ธะเพิ่มสิ่งใดทำใครลวงตน จริงๆแล้วไม่มีใครมาลวง??? ไม่มีใครหลอกเราให้เราเป็นอย่างนี้ ไม่มีใครทำให้เราเป็นอย่าง???ได้ นอกจากตัวของเราเอง หากว่ามือของเราจะต้องทำงานไม่หยุ? หากว่าเท้าของเราจะต้องเดินไม่หยุด ก็ขอให้ใจของเรานั้นได้หยุด เพื่ออะไร ใจที่ว่างๆและเป็นปกติอยู่เสมอจึงเป็นสุขได้ หากว่าเรา ใช้ใจของเราทั้งหมดนั้นลงไปทุ่มเทกับความวุ่นวาย ใจเมื่อลงไปอยู่ใน แก้วน้ำของความวุ่นวายจะวุ่นวายไหม(วุ่นวาย) ตอนนี้ศิษย์อยู่ในโลกที่ วุ่นวาย แล้วศิษย์เอาใจของศิษย์นั้นจุ่มลงไปในโลกใบนี้ด้วย ใจของเรา จะวุ่นวายไหม(วุ่นวาย) ทำอย่างไรจึงจะหลุดจากความวุ่นวายน?? พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ช่วยศิษย์ไม่ได้หรอกนะ เราทนกับความยากจนไม่ได้ เราทนกับความลำบากไม่ได้ เราก็เอาชีวิตของเราเข้าไปแ?? สุดท้าย คุ้ม????ไม่ เราตอบตัวเองได้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเห็นโจทย์เลยใช่หรือไม่ (ใช่) แต่เราก็คิดว่า เราคงเป็นคนที่โชคดีที่จะได้รับสิ่งที่ดีๆเสมอๆเวลา มีเรื่องเข้ามาหาเรานั้นทุกเรื่องเป็นเรื่องที่ดีไหม(ไม่แน่เสมอไป) ไม่แน่ เสมอไปว่าจะเป็นเรื่องที่ดี เราก็ต้องเผื่อใจของเราไว้สำหรับความ โชคร้ายของตัวเราบ้าง เราก็ต้องคิดหาทางหนีทีไล่ให้ตัวเราบ้าง อย่าให้ปัญหานั้นทำให้เรานึกคิดอะไรไม่ออก
ในวันนี้เรามารวมตัวกัน แม้ว่าจะน้อยคนไปหน่อยนะ แต่อาจารย์ก็ ถือว่า เป็นเรี่ยวแรงที่ศิษย์ของอาจารย์ต่างคนต่างได้ไปออกแรง ซึ่งแรง นั้นออกมาได้เท่านี้ ?????ต่างคนนั้นไปลงแรงจริงๆ คงมีความสำเร็จ ที่มากกว่านี้ แต่อาจารย์ก็เข้าใจว่าศิษย์ทุกคนนั้นเหนื่อยนะ เหมือนกับ กลอนที่อาจารย์บอกไ??
ความสำเร็จกลับน้อยแม้นแสนเหนื่อยมาก อาจารย์ก็รู้ว่าศิษย์ ต่าง??เหนื่อยมาก คนที่ไม่เคยทำงาน จ??ม่รู้ว่าเหนื่อยอย่างไร พอลองมาทำกว่าจะดึงคนมาได้คนหนึ่ง กว่าจะช่วยคนมาได้คนหนึ่ง ก็เป็น เรื่องยากใช่หรือไม่แต่ก่อนที่เราจะช่วยคนอื่น เราต้องช่วยตัวเองก่?? ช่วยให้จิตใจของเรานั้นตรงเที่ยง เที่ยงตรง ช่วยให้จิตใจของเรานั้น เที่ยงธรรม เอาอะไรมาวัดล่ะ ก็เอาใจของเรานั้นแห???าเป็นตัววัด เพราะไม่มีใครเข้าใจและรู้จักตัวของเราดีพอเท่าตัวเราเอง ??????? จึงบอกว่าความสำเร็จกลับน้อยแม้แสนเหนื่อยมาก
ฝึกลำบากไม่สูญหายให้ใจหล่ ? ความลำบากที่เราลงแรงฝึกไป คำต่อว่าที่คนอื่นว่ามา ความลำบากอุปสรรคที่???ได้เคยพบเจอ ก็ถือว่า เป็นการฝึกฝนจิตของเราให้ยกระดับมากขึ้น ผลของการฝึกนั้นไม่สูญหาย ให้จิตใจของเรานั้นหล่น ให้เราตกใจหน้าซีดหรอกนะเพราะว่าผลความ ลำบากอันนี้จะส่งเสริมเรา ให้เราเป็นคนที่ใหม่มากยิ่งขึ้น เหมือนกับพื้น ถ้าหากว่าพื้นเลอะๆ ทำอย่างไรถึงจะสะอาด(เช็ด,ปัด)ถ้าคราบนั้นติดมา
แล้วหนึ่งปีทำอย่างไรจะออก(ขัด) ขัดให้แรงๆใช่ไหม แล้วใจของเราล่ะ ถ้ามันเปื้อนมากๆ เอาใจไปทิ้งได้ไหม(ไม่ได้) พื้นอันนี้ความนัยก็คือจิตใจ ของเรา พื้นบ้านเปลี่ยนใหม่ เอาของเก่าทิ้งได้ พื้นใจทำอย่างนั้นไม่ได้ เพราะฉะนั้นคราบที่ติดอยู่นั้น คราบบางคราบติดมาเท่าอายุเราเลย เหมือนคราบบุหรี่ คราบบางคราบนั้นติดทนมาก เราต้องออกแรง??? แล? ??องออกแรงทุกวันด้วย เพราะออกแรงครั้งเดียว???ออก????ไม่(ไม่ออก) ต้องถามคนนี้ (ผู้ดูแลสถานธรรม) รู้??ที่สุดนะ ?????????คนรักสะอาด
คนสูบบุหรี่ทุกวันจะให้ปอดแข็งแรงได้ไหม(ไม่ได้) คนที่เล่นการ พนันทุกวันจะให้รวยได้ไหม(ไม่ได้) แล้วการที่ได้สั่งสมกรรมมาตั้งแต่ ชาติปางก่อน แล้วชาตินี้ป่วยจะให้หายได้ไหม(ไม่ได้)ทำอย่างไรจะให้ หาย(บำเพ็ญธรรม)มาคุกเข่าวอนขอพระตรงนี้ก็ช่วยไม่ได้ แต่หากคุกเข่า ขอพระในใจอาจจะช่วยได้ ใช่หรือไม่(ใช่) ในเมื่อศิษย์ทุกคนนั้นอยู่ในยุค วิทยาศาสตร์ เราก็ทำตัวเราให้เป็นคนที่มีเหตุมีผลใช่หรือไม่ แล้วก็คิด อะไรให้มีเหตุมีผล ถึงจะสมกับเป็นคนยุคนี?? ถึงเราบำเพ็ญคนก็ไม่ว่า งมง?? แต่หากเราคิดอะไรก็ไม่มีเหตุไม่มีผล คนมาเห็นเราบำเพ็ญธรร? เขาก็จะบอกว่าเราเป็นอย่างไร (งมงาย)
ในยามนี้ พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีฤทธิ์สู้มารไม่ได้นะ เพราะว่าอะไร เพราะว่าคนเกือบจะหมดโลกเข้าข้างมาร ไม่ได้เข้าข้างพุทธะ จริงไหม (จริง) คนเกือบทั้งโลกอยู่ฝ่ายมาร ชอบแต่ความสบา? ไม่ชอบความ ลำบาก แล้วจะให้พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นมีอิทธิฤทธิ์อย่างไร ???อิทธิฤทธิ์ ให้คนหายป่วย แล้วเข้ามาทางพุทธะเป็นไปได้ไหม(ไม่ได้)ขนาดศิษย์ ยังตอบว่าไม่ไ?? แล้วอาจารย์จะตอบว่าได้ ได้อย่างไร
มุ่งมั่นจะเป็นพุทธะย่อมเป็นพุทธะ มุ่งมั่นอะไรก็จะเป็นอย่างนั้น ทุกคนต้องมีความมุ่งมั่น แล้วเอาความมุ่งมั่นของเราออกมาเท่านั้นเอง (พระอาจารย์เมตตาให้นักเรียนออกมาวงคำตามที่พระอาจารย์บ??)
สามคนนี้(ผู้ดูแลสถานธรรม) มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า (เปล่า) ทุกคนต่างก็ตอบว่าไม่มีปัญหา ฉะนั้น??????ต่อหน้าหรือลับหลั ไม่ว่าในใจ ลึ?ๆ หรือไม่ลึกก็แล้วแต่ เราก็จะมีปัญหากันไม่ได้ เราต้องรักเขา แล้วเขาก็ต้องรักเรา ทั้งสามคนต่างมีความแตกต่างกัน การที่จะอย?่ ร่วมกันมันยาก แต่อาจารย์ก็มีความหวังอยู่ที่ศิษย์???คนนี้ แล้วก็ศิษย์คนนี้ ศิษย์คนนั้น ศิษย์คนโน้น แล้วก็มีศิษย์ที่ขายดอกไม้ ฉะนั้นก็มีอยู่ไม่กี่คน เท่านั้น แต่การที่ศิษย์ทุกคนนั้นมีนิสัย ความเป็นอย?? สภาพแวดล้อมที่เลี้ยงดู มาต่างกัน ทำให้ทุกคนนั้นต่างกัน การมาอยู่ร่วมกันจึงต่างต้องเข้าใจกัน
มีคนอยากให้อาจารย์ตั้งชื่อสถานธรรมอยากรู้ว่าอาจารย์จะใ?? ได้ไหม ปัญหาอยู่ที่ว่าเมื่อศิษย์ตั้งเป็นส่วนกลางแล้ว ทุกคนมีส่วนร่วม หมายความว่าจะปิดเรือลำนี้ไม่ได้ ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรก็แล้?แต่ เวลา มีอุปสรรคขึ้นมาจะมาพูดไม่ได้ เพราะทุกคนนั้น ต่อไปในวันข้างหน้?เรา ต้องเป็นอาวุโสของคนอื่น เป็นเรื่องที่ลำบาก ทั้ง???คนนั้นลึกๆในใจ ไม่เคยมีปัญหากัน แต่ที่แสดงอยู่ทุกวันนี้ เป็นเหมือนแม่เหล??ที่เวลาเข้า ใกล?กันแล้วมันจะแยกออกจากกันทันที มองหน้ากันไม่ติด ต้องรู้จักเข้าใจ กัน รู้จักช่วยเหลือซึ่งกันและกัน คนไหนมีเวลามากกว่าก็สละเวลา ให้มากหน่อย คนไหนเป็นคนที่รักความสะอาดมากกว่า คนนั้นก็มาทำ ความสะอาด คนนี้อาจารย์มีไว้ดูแลที่นี่ ไม่มีคนนี้สงสัยจะเป็นอย่างไร ก็ไม่รู้นะ ส่วนคนนี้รู้จักคนมาก ชวนคนได้เยอะ คนนี้เวลามากหน่อย ก็ต้องปลงตกมากหน่อย ส่วนสองคนนี้ที่เป็นผู้หญิง คนนี้ถนัดทำครัว แล้ว คนนี้ถนัดทำอะไร คนนี้ถนัดกินเจถ้าหากวันนี้ไม่มีคนตั้งปณิธานทานเจที่นี่ อาจารย์ก็ขอเบื้องบนไม่ได้ที่จะให้มีชื่อห้องพระ ฉะนั้นแต่ละคนไม่เหมือน กันเลย ไม่ใช่เอาใจที่เหมือนๆกันมาทำงานร่วมกัน แต่ให้เอาความต่าง อันนี้แหละ มาเป็นสีสันให้กับการบุกเบิกแพร่ธรรมในครั้งนี้ เอาสิ่งที่ต่าง กันมากที่สุดแต่ร่วมมือกันให้มากที่สุด ศิษย์ก็จะเป็นคนเก่งทุกๆคนทีเดียว
ตกลงถ้าอาจารย์ให้ชื่อสถานธรรมแล้ว ก็จะเหนื่อยมากขึ้น ความ สำเร็จจะมากจะน้อยอาจารย์ไม่เคยใส่ใจ อาจารย์ใส่ใจกับศิษย์ ของอาจารย์ที่อยู่ตรงนี้ว่าบำเพ็ญดีหรือเปล่า อาจารย์ใส่ใจว่าศิษย์ ของอาจารย์ ได้ทำตามกำลังที่ตัวเองมีหรือเปล่า นี่เป็นสิ่งที่อาจารย์ คาดหวังที่สุด อาจารย์คอยดูแลมรรคผล และสิ่งที่เป็นผลประโยชน์ต่อศิษย์ อาจารย์คอยดูแลศิษย์ทุกคน แต่หากศิษย์ไม่ช่วยอาจารย์ไม่ช่วยส่งบุญกุศล ให้อาจารย์ อาจารย์ก็ไม่มีบุญกุศลไปต่อกรกับเจ้ากรรมนายเวร ศิษย์ก็จะ ลำบาก บางทีเจอความยากลำบากมากจะบอกว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ช่วยเหลื? ไม่ได้ แต่เราต้องคิดว่าหนักได้กลายเป็นเบาแ??? ทุกๆวันหมั่นขอบคุณ เบื้องบน หันมามองตัวเองสำรวจตัวเองให้มาก ไม่ว่าจะเป็นคำพูด การกระทำ ความคิดทุกขณะไม่ว่าจะทำสิ่ง?? ล้วนเป็นตัวแทนของธรรมะ เพราะธรรมะไม่มีรูปลักษณ์ เมื่อมีคนเข้ามาในสถานธรรมไม่พบศิษย์คนนี้ ก็พบศิษย์คนนั้น ก็มีอยู่เท่านี้ เพราะฉะนั้นเราต้องยกระดับตัวเองขึ้นมา เข้าใจไหม ทำในสิ่งที่อาจารย์เคยบอกไว้แล้วศิษย์ยังไม่ได้ท?ให้ดียิ่งขึ้น
(พระอาจารย์เมตตาประทานผลไม้และทอฟฟี่) เอาทอฟฟี่ไปอมให้ปากหวานๆนะ คนนี้ปากหวานอยู่แล้? แต่ว่าอาจารย์ยัง ให้เพื่อที่ให้เราทำใจให้ได้มากๆ คนเรามีเรื่องขัดข้องต่างกัน มีเรื่องที่ คิดไม่เหมือนกันเยอะแยะ บางทีเราก็ไปเจอมุมต่างของคนแต่ละคนที่ไม่ เหมือนกันใช่ไหม เราก็ต้องทำใจให้มากๆ เพราะเรายังอยากบำเพ็ญ ธรรม ยังต้องเจอหน้ากันอีก
(นักเรียนช่วยกันลากเส้นต่อคำ ได้พระโอวาทซ้อนพระโอวาทออกมาเป็? คำว่า เวลาไม่คอยใค?)
เวลาคอยศิษย์ไหม ไม่คอยเลยนะ เวลาไม่เคยคอยใคร คำนี้ ได้ยินมานานแล้วใช่หรือไม่แต่เราไม่เคยคิดว่? เวลาของเรานั้นก็สั้?พอๆ กับคนอื่น เราไม่ได้ใช้เวลาให้มีคุณค่ามากกว่าคนอื่น แล้วเราจะเป็นศิษย์ อาจารย์จี้กงได้อย่างไร เพราะอาจารย์ไม่มีเวลาหยุด ไม่มีแม้เวลาจะ หยุดคิดว่าจะทำอะไร•??เป็นเรื่องส่วนตัวทุกๆวันทุก?เวล? ???????ช่วยคน ตลอด แล้วศิษย์ของอาจารย์ล่ะ อาจารย์มีเวลาเป็น????เป็น???ปี ยัง??? ??ช่วยคน ศิษย์ของอาจารย์มีอายุแค่????ปี ก็มีเรื่องวุ่นวาย มีเรื่องที่ ขอไม่จบ แล้วถ้าหากว่าศิษย์ขอเพื่อตนเองหมด แล้วศิษย์จะเอาอะไร ไปให้คนอื่นใช่หรือไม่ เราจึงต้องรู้ว่าการที่ได้เกิดเป็นคนในชาตินี้ ???เวลาที่ไม่คอยเรา ชาติเดียวชาตินี้ ??เราจะหลุดพ้นจากการ เวียนว่ายตายเกิดได้ เราจะต้องบริหารเวลาของเราอย่างไร ให้เวลา ของเรานั้นเพียงพอกับการหลุดพ้นในไม่กี่สิบปีข้างหน้านี้ การบริหารเวลา อย่างทุกๆวันที่เป็นอยู่นี้พอไหม(ไม่พอ) ไม่พอเลย เดินยังไม่ได้ครึ่งทาง เลย ถ้าบริหารเวลา???อย่าง•ทุกวันนี้
ฉะนั้นจะทำอย่างไร ให้เราได้รับผลประโยชน์ที่เราอยากได้รับ ให้มากที่สุด เป็นประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่กว่าที่มีอยู่ในโลกทั้งหมด เพราะศิษย์ จะเอาประโยชน์อันนี้กลับคืนสู่เบื้องบน ลำบากหน่อยนะ บำเพ็ญธรรม ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเวลาไม่เคยคอยเรา ทุกๆวันที่ผ่านไป เรื่องสามวัน ที่แล้วเราคิดแล้วเหมือนฝันใช่หรือไม่ ปัญหาที่เพิ่งจบไป เราคิดแล้วยัง รู้สึกว่าเป็นไปได้อย่างไร วิธีการแก้ปัญหาที่เราไม่เคยรู้ว่าเรามีปัญหา มากขนาดนั้น แต่เราก็แก้ได้
จงนำประสบการณ์ต่างๆมาใช้ในการบำเพ็ญธรรม แต่เลือกสิ่งที่ดีๆ เท่านั้น ผู้บำเพ็ญธรรมหัดให้อภัยกัน ผู้บำเพ็ญธรรมอ่อนน้อมถ่อมใจ อย่า ควานหา อย่าพยายามเสาะแสวงหา ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นใครผิด เพราะมนุษย์ในโลกนี้ไม่มีใครยอมรับว่าตนเองผิด เพราะฉะนั้นเมื่อเรา รู้เช่นนี? เราก็จงนำพาชีวิตของเราให้ราบรื่น แล้วเราจงนำพาชีวิตของ เวไนยให้ตามขึ้นมา
ที่ยังเป็นที่บุกเบิก การที่ศิษย์ของอาจารย์มาบำเพ็ญธรรม หรือมานั่งประชุมธรรม นักเรียนทั้งชั้นมีแค่???คนเท่านั้นแต่ศิษย์เคยเห็น ทางโลกไหม ร้านอาหารอร่อยๆที่ศิษย์ชอบไป ตอนแรกๆที่ร้านเพิ่งเปิด มีคนกี่คน ตอนที่คนไม่ชอบเข้าก็มีคนน้อย ต่อเมื่อศิษย์รู้ว่าอร่อยแล้ว ทุกคน รู้ว่าอร่อย ทุกคนก็กรู???เข้าไปร้านนี้ ถึงตอนนั้นจะเข้าไปกินก็ยังต้อง ต่อแถว???เลย ตอนนี้ศิษย์มีโอกาสดีกว่าคนที่จะมาต่อหลังศิษย์อีก แล้ว ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้ให้????ประโยชน์ ถ้าศิษย์ไม่ใช้โอกาสนี้ถือว่าไม่ฉลาด อาจารย์ถึงได้พูดว่า ?ิษย์ของอาจารย์ทุกคนฉลาดหม? ไม่มีใครไม่ฉลาด
ช่วยกันดึง หมายความว่า ให้ดึงคนนั้น ให้เราดึงเขาให้อยู่ แล้วเขาดึงเราให้อยู่ ไม่ใช่ดึงกันจนแตกแยกจากไป แต่หมายความว่า ??ศิษย์??????ถอยให้ศิษย์คนนี้ดึง ศิษย์คนนี้ถอยให้ศิษย์คนน???ดึง ดึงกันให้อยู่ ถ้าไม่พอใจก็ไปช่วยกันดึงก็ได้ จะได้ไม่มีปัญหา
(พระอาจารย์เมตตาประทานเพลงโลกนี้คือละคร ทำนองเพลง รู้สึกอย่างไรหรือเปล่?) ตั้งใจร้องเพลงนี้ให้ดีๆ เพลงที่อาจารย์ให้ที่นี่เกือบทุกเพลงคนที่นี่ร้องกัน ไม่ได้ เวลาของเราศิษย์อาจารย์ไม่มี???น?? ศิษย์ของอาจารย์น่ารัก??? ทุกคน ถ้าหากบำเพ็ญธรรมก็จะยิ่งน่ารักกว่านี้
อาจารย์ให้ชื่อสถานธรรมแล้ว ทุกๆคนมีภาระต้องช่วยกันแบก???? กันหาม ใครหมดกำลังใจเราก็ต้องช่วยกัน ช่วยส่งกำลังใจ สถานธรรมเรือลำนี้ก็มีแต่กำลังใจเต็มไปหมดพอใครเข้ามาก็สดชื่น ออกไปก็ยิ้มได้ ไม่กลัวแบกหนักนะ วันนี้เอาสัปปะรดไปทานกัน จะได้ รุ่งเรือง? หั่นแบ่งกันกินทุกคน(ขอบคุณพระ
ศิษย์ในวันนี้ที่นั่งอยู่ตรงนี้ วันข้างหน้าอาจจะเป็นประวัติศาสตร์ ทางธรรม สามารถให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้แล้วนำไปปฏิบัติกันต่อ เป็นแบบ อย่าง สามารถให้คนชื่นชม พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ก็มีจุดเริ่มต้นที่ ปุถุชน บางคนจบชีวิตนี้แล้วไปเวียนว่ายตายเกิด ???บางคนนั้นไปเป็น พุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พวกเราทุกคนต่างเลือกทางกันเออย่างที่อาจารย์บอ? มาแต่ต้น ถ้าในใจของศิษย์ทุกคนมีอาจารย์ อาจารย์ก็อยู่ในใจศิษย์ แต่ถ้า ในใจของศิษย์ไม่มีอาจารย ์ ต่อให้เอารูปมาตั้งไว้ อาจารย์ก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้
อย่าทำอะไรให้ผิดใจใครเรื่องบางเรื่องแก้ไขได้ คำพูด เรื่องบางเรื่องต้องปรับปรุงตัว จับมือกันหน่อยนะ จับมือกันดีๆ ร่ายกายไม่ไหวแต่ใจไหว เหนื่อยมากก็สู้ให้มากขอให้ศิษย์ของอาจารย์ ได้กลับไปเบื้องบน บำเพ็ญกันให้ดีๆ วันนี้เริ่มต้นใหม่ วันนี้คิดได้ วันนี้ เริ่มต้น อีกไม่นานก็สำเร็จ หากทำกันสามวันดีสี่วันไข้ วันนี้มีใจ วันหน้า หมดใจ