วันอังคารที่ ๑๕ พฤศจิกายน
พุทธศักราช ๒๕๓๗ พุทธสถานบ้านสกุลกล้าอาษา
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
ธารไหลหลากเรือแล่นทวนชลธาร บริบาลเวไนยด้วยเรือทองนี้
ด้วยบากบั่นวิริยะดั่งเมธี ศิษย์รักมีเรือทองเป็นรางวัล
เราคือ
พระอรหันต์จี้กงอาจารย์เจ้า รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถาน เคียมคัล
องค์มารดาถามศิษย์รักทุกคนร้อนหรือเปล่า
ขอทุกคนจิตสงบตั้งใจฟัง
ฮา ฮา
ปฏิบัติตามปณิธานที่ตั้งใจ น่าสรรเสริญเหลือเอ่ยเมธีศิษย์
เร่งบำเพ็ญพายนาวาด้วยพินิจ ปัญญาพิชิตมารร้ายที่แฝงกาย
ศิษย์ สมบุญ สมคิดมาพร้อมเพรียง โซ่เกี่ยวเนื่องกันมาแต่หนหลัง
มาบัดนี้กุศลพร้อมตั้งนาวาธรรม เร่งชำระหนี้กรรมรุดหน้าไป
อาจารย์นี้ยินดีเป็นหนักหนา ศิษย์ทั้งสองปณิธานมาก่อนเก่า
อย่าได้ดูแคลนตนเป็นดั่งเสา ศรัทธาเฝ้าจงอย่าโลเลรู้ไหม
อีกประสิทธิ์ ปราณีก้าวออกมา หกหมื่นปีเวียนกายาเจ้าทราบไหม
มีเคราะห์กรรมหนี้ตามเร่งระไว ขอร่วมมือร่วมใจเป็นสี่แรง
อาจารย์เตือนศิษย์รักจงละลด รู้เหมาะสมเรียนรู้กฎแห่งสถาน
บรรพชนล้วนรอด้วยชื่นบาน จงอย่าทำให้บรรพชนได้ผิดหวัง
กาลคับขันยุคสามในครานี้ อาจารย์ชี้นำทางใสสว่าง
มีอีกมากเวไนยตาเลือนลาง ศิษย์จงนำมัชฌิมาทางสืบทอดไป
ในวันนี้ด้วยแรงศรัทธามั่น อีกขยันอาจารย์ล้วนเห็นชัดได้
แรงกุศลขอจงอย่าติดยึดไป สำคัญในใจแท้นิพพานจริง
ต่างผู้คนมาร่วมกราบอาจารย์ชี้ ในวันนี้จงกลับไปเจริญกุศล
แลจดจำตรัยรัตน์มิหมองหม่น มิต้องวนหากเร่งเดินตามอริยา
หากเข้าใจสัจธรรมอันแท้จริง มิประวิงเสาะหากิเลสขัง
เร่งเสริมสร้างคุณธรรมซ่อมแซมระวัง จิตตนยั้งหยุดสิ้นความโศกตรม
รู้บอกกล่าวญาติพี่น้องรู้จุดสถิต แห่งชีวิตเกิดมาเพื่ออันใด
จะไม่ต้องเคว้งคว้างอีกต่อไป แล้วกลับได้สู่บ้านเดิมวิสุทธิ์แดน
เร่งชำระหนี้กรรมแห่งตนหนา พายนาวามิลอยล่องรู้จุดหมาย
รู้เส้นทางเผยแพร่ธรรมาไป จงตั้งใจแม้ลำบากจงอดทน
อาจารย์ขอขอบคุณศิษย์อีกมาก ที่ลำบากเหนื่อยร้อนในวันนี้
มาช่วยงานขอใจบรรเจิดฤดี แล้วเร่งรี่อาจารย์อวยพรเป็นกำลัง
มีหญิงชายมากมายล้วนต่างวัย เด็กชราจงไปสำรวจหนา
แล้วรู้แท้ชีวิตสุญตา รู้สำรวมรู้ว่าไร้จีรัง
อาจารย์กล่าวถ้อยคำยากจบสิ้น ย้อนมองถิ่นแห่งใจจึงพบเห็น
รู้นิพพานไร้ผู้มิบำเพ็ญ แม้ทุกข์เข็ญอาจารย์ย้ำให้อดทน
แม้ลังเลคิดว่าลวงหมั่นศึกษา จึงรู้ว่าเท็จจริงเป็นไฉน
รู้ก้าวเดินให้มุ่งสู่นิพพานใน จิตตนใกล้เพียรกลางศูนย์พิจารณา
ในวันนี้อาจารย์เวลาจำกัด ขอยินดีศิษย์รักเจริญรอยหนา
อีกมากมายฝากฝังไว้ให้ศิษย์นา อาจารย์นั้นไร้กายาไร้เรี่ยวแรง
จะจากจรขอศิษย์เร่งตนเถิด ขอมั่นคงขอสามัคคีให้มากมาก
ข้าอาลัยเหลือแสนมิอยากจาก ขอศิษย์รักทุกคนถนอมตน
กราบลา
พระอนุตตรธรรมมารดาผู้เมตตา แล้วจากลาศิษย์รัก จงหมั่นเพียร
ฮา ฮา ถอย