西元二六年歲次丙戌 六月十三日 大眾恭求仙佛慈悲只示訓
วันเสาร์ที่
๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙
สถานธรรมเต๋อฮว่า อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
คนผู้มีคุณธรรมยิ่งใหญ่นั้น มักกลัวการจะถูกเข้าใจผิด
จึงหันมาระวังคำพูดและความคิด ทั้งชีวิตอย่าตามใจคำพูดตน
เราคือ
องค์ประธานคุมสอบสามภูมิ รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดาผู้เมตตา ลงสู่แดนโลกีย์ เคียมคัล
องค์มารดา ถามเมธีน้องชายหญิงเกษมฤๅ
ขอทุกคนจิตสงบตั้งใจฟัง
ฮวา ฮวา
ชีวิตหนึ่งดั่งความฝันภาพลวงตา ท่านจงกล้าหันมามองค้นหาแก่น
การบำเพ็ญไม่มีใครมาทำแทน รู้จิตแดนโลกคือถิ่นฝึกฝนตน
เหล่าความทุกข์ไม่ได้มีไว้เพื่อแพ้ ทำใจแน่ไม่อ่อนแอหาทางออก
ศึกษาธรรมเริ่มแรกตามคำบอก เมื่อแจ้งออกปฏิบัติธรรมจากภายใน
สิ่งใดที่ไม่ตรงตามจิตสำนึก จากส่วนลึกทำแล้วไม่สบายใจ
เพราะยังรู้ไม่จริงจึงงงได้ พึงศึกษาให้เข้าใจถ่องแท้เทอญ
ในครานี้มาอยู่ร่วมประชุมธรรม เปลี่ยนแปลงตนย้ำย้ำแวดล้อมเปลี่ยน
ให้โอกาสกับตนเองได้พากเพียร ให้เวลาจุดเทียนต่อเทียนเรื่อยไป
จงมีใจอยู่ร่วมฟังทั้งสองวัน ให้รางวัลกับชีวิตหาทางพ้น
อย่าเวียนว่ายโดยไม่ตื่นภายในตน การอดทนจะต้องมีเมื่อฟังธรรม
น้องชายหญิงต่างบำเพ็ญมาสามชาติ อย่าได้ขาดความต่อเนื่องในชาตินี้
ภัยมากมายสายทองจึงหย่อนสู่โลกีย์ จากวันนี้เริ่มต้นยังไม่สายไป
จงรักษาพุทธระเบียบอย่างยิ่งยวด จิตผนวชยามอยู่ที่สถานธรรม
จงฝึกฝนอย่าปล่อยตนตามแรงกรรม ขอให้ทำพูดในสิ่งที่สมควร
น้องชาวใต้อย่าได้กลัวความลำบาก ภัยยิ่งมากมรรคผลก็ยิ่งใหญ่
คนไม่เคยลำบากยากรู้ใด คนที่ทำมากเท่าไหร่ผลยิ่งมี
ในวันนี้พี่มาคุมชั้นเรียน หวังน้องเปลี่ยนจิตใจเป็นใสสะอาด
แม้โลกทุกข์น้องเอ๋ยอย่าขยาด ไม่ประมาทดูตนเองกว่าดูคน
จรดวางพู่กันลงคุมชั้นเรียน
ฮวา
ฮวา หยุด
วันอาทิตย์ที่
๙ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙ สถานธรรมเต๋อฮว่า
อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
ยากก็ไม่ยากตรงไหน แต่ใยไม่ลองทำที
รู้อันไหนไม่ดี ต้องหัดทีเลี่ยงไว้ดีเอง
ยกตัวอย่างคนหนึ่งทุกข์ใจ เขาไม่ช่วยใครไม่ทำใจตน
เพราะมีทุกข์จึงคิดแต่วนวน ร้อนใจให้พ้นท่าทางอีกไกล
หาสาเหตุทุกอย่างในตน
ถ้ายังทนทนแล้วยังไม่วาย
รับความจริงหัวใจจะเปลี่ยนไป ผู้กล้ารับใช้ย่อมได้ใจราชา
เราคือ
ศิษย์พี่นาจา รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดาผู้เมตตา ลงสู่พุทธสถานแฝงกายกราบ
องค์มารดา ถามศิษย์น้องทุกคนอยากคุยกับศิษย์พี่ไหม
เมื่อเวลาปัญหาเกิดก็คิดหนี ปัญญามีไม่เอาออกมามานะ
ในเรื่องที่ต้องละก็ละ การสงบเย็นชนะใจที่วุ่นวาย
ที่ชนะความร้อนรุ่มเพราะฝึก อารมณ์ออกวิ่งพล่านคึกทำเสียหาย
จนมุมจนต้องสู่ระวังใจ ความสุขุมปรากฏง่ายแต่ไม่ทน
ชีวิตคนบำเพ็ญธรรมต้องมุ่งมั่น คุมใจจิตในวัดที่สับสน
ลำเอียงที่ก้าวเพื่อใจอับจน รู้สึกตนขณะจิตเดินขึ้นมา
นิสัยไม่หน้าหลังคนละอย่าง เรื่องใช่ว่าถอยห่างสิ้นปัญหา
เข้ากันไม่ได้แต่ให้เวลา ย้อนพิจารณาตนขณะนี้ถอยเป็น
ถ้าคนคิดได้ไม่รู้จักหยุด กลายคนรุดมากมีความคิดเห็น
ถอยมากถอยมายไม่ใจเย็น รู้อะไรมีว่างเว้นการการุญแล
ทุกข์เกิดขึ้นยกใจเหนือระทม วจีอมย้ำคิดไม่ยอมแก้
สำนึกขึ้นเหนือความต้องเปลี่ยนแปร รั้งเหนี่ยวสุขมองแง่ร้ายทรมาน
โอกาสเกิดในคนโลกแดนนี้ ไม่โชดดีความดีต้องสืบสาน
สำเร็จเกิดหลังพยายามมาเนิ่นนาน คนรู้ทันชีวิตไม่พยศเอา
ฮิ อิ หยุด
พระโอวาทพระนาจา
บางทีอยู่ในโลกนี้มีทั้งเรื่องง่ายและก็เรื่องที่ยาก
ใช่หรือไม่ (ใช่) เรื่องง่ายๆ
ใครก็อยากเข้าไปทำ ใช่หรือเปล่า (ใช่)
แต่พออะไรที่เป็นเรื่องยาก ไม่อยากทำใช่ไหม (ใช่) แต่เคยลองเดินเข้าไปดูไหม ลองไปทำจริงๆ
อาจจะรู้ว่าสิ่งที่เราคิดว่ายาก อาจจะง่ายก็ได้ ใช่ไหม (ใช่) ยิ่งถ้าเกิดกำลังทำอะไรเพลินๆ เราก็เลยลืมไปเลย ใช่หรือไม่ (ใช่)
คนนำร้องเพลง เวลาร้องเพลงที่ปลุกใจ
ต้องให้เสียงปลุกใจด้วย เข้าใจไหม ร้องเพลงยานเกิน คนหลับแน่เลย ใช่ไหม
ร้องเพลงช้าๆ สนุกไหม (ไม่สนุก)
เคยได้ยินไหมว่าถ้าอยากจะทำอะไรให้ดี
ต้องทำทั้งตัวและหัวใจ ถูกไหม (ถูก)
อยากร้องเพลงให้สนุกคึกคัก ถามใจก่อนว่าตอนนี้ใจมันห่อเหี่ยวหดหู่
หรือเปล่า ไปร้องเพลงคึกคัก ร้องอย่างไรก็คึกคักไม่ออก ถูกไหม
ฉะนั้นถ้าอยากร้องเพลงสนุกสนาน
ใจก็ต้องสนุกสนาน ดังคำกล่าวที่ว่า “ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนแปลงไปตามจิตใจ”
ถ้าตอนนี้ใจเรามีความสุข ร้องเพลงอะไรก็มีความสุข แต่ถ้าตอนนี้ใจเราเศร้า
แม้จะร้องเพลงที่มีความสุข ก็ไม่สนุก ใช่ไหม (ใช่)
อยากฟังธรรมะหรืออยากเล่นกับเราดี
(ฟังธรรมะ, เล่น) ก่อนที่จะเล่น
เราจะเล่าอะไรให้ฟังหน่อยเอาไหม เพราะเห็นคนในห้องนี้เป็นคล้ายๆ
กับเรื่องที่เราจะเล่า
มีคนสามคนอยากไปฟังธรรมะ
สองคนชวนอีกหนึ่งคนไป คนนี้ไม่ค่อยอยากไป แต่โดนบังคับให้พาไป
ส่วนอีกสองคนอยากไปมากๆ แต่เผอิญว่ามีเหตุไม่อำนวย คนแรกตาเอียง คนที่สองหูตึง
คนที่สามตาดี หูดี แต่ใจไม่อยากมา แต่ต้องพาสองคนนี้มาก็เลยต้องมาด้วย
พอฟังธรรมะตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ
เขาก็มาคุยกัน คนแรกบอกว่า เทศน์ดี พูดก็น่าฟัง แต่เสียอย่างเดียว
หลวงพี่ที่เทศน์นั่งเอียง นั่งตัวตรงไม่ได้หรืออย่างไร ส่วนคนที่สองบอกว่านั่งตรง
แต่เสียอย่างเดียวเวลาเทศน์เสียงเบาไปหน่อย
ถ้าดังกว่านี้คงเยี่ยมเลย แต่คนที่สามบอกว่า เวทีก็ตรง เสียงก็ดี
แต่ฟังไม่รู้เรื่อง
รู้ไหมว่าเรื่องที่เราเล่านี้หมายความว่าอย่างไร
ก็เหมือนกับคนที่มานั่งฟังธรรมะที่นี่ ตาก็ดี หูก็ดี แต่ใจไม่อยากมา
เขาพูดดีขนาดไหนก็ไม่รู้เรื่อง จะนั่งหลับท่าเดียว ใช่หรือไม่ (ใช่) น่าสงสารคนที่ใจก็พร้อม ตาก็ดี
แต่หูไปไม่ถึง
มีอะไรบ้างที่ทำให้เรามีใจ แต่ใจไม่สามารถเที่ยงตรงได้
(สิ่งแวดล้อม, มีอัตตาสูง) แต่ถ้าเรามีความมุ่งมั่นไม่ได้ แต่ถ้าเจอคนพูดมากๆ
เราก็อาจจะเขวได้ใช่หรือไม่ ฉะนั้นเราจะต้องมองดีๆ อย่าแปรเปลี่ยนไปตามสภาวะแวดล้อม
ถามใจตัวเราเอง
คนเราถ้ามีความมุ่งมั่นกับแปรเปลี่ยนไปตามสภาวะแวดล้อมความมุ่งมั่นก็ไม่สามารถที่จะยิ่งใหญ่ได้
(ไม่มีความฉลาด) ส่วนใหญ่มนุษย์เราถูกหลอก ไม่ใช่เพราะความโง่ เราคาดไม่ถึง
คิดไม่ถึง ว่าเขาจะทำกับเราแบบนี้ (ความไม่รู้) ต้องรู้จักฟังมากๆ
(ความไม่รู้, ความลังเลไม่แน่นอน, ความโลภ,
ความโกรธ, ความหลง, รูป , รส, กลิ่น, เสียง, สัมผัส, ความเห็นแก่ตัว,
ความไม่ยึดมั่นถือมั่น, ความกลัว, คาดหวังแล้วทำให้ผิดหวัง, ปัญญาไม่ถึง
ไม่สามารถวิเคราะห์ได้ว่าสิ่งไหนดีหรือไม่ดี, ขาดสติยั้งคิด, ความเกลียดชัง,
ไม่ยอมให้อภัย, อิจฉาริษยา, กิเลส, ไม่ยอมรับความจริง, ความไม่เชื่อมั่นในตนเอง,
ไม่รู้จักพอเพียง, ขาดคุณธรรมในจิตใจ, เพราะใจอยากได้, อคติ, อารมณ์) อารมณ์อะไรที่เราไม่อยากให้เข้ามาในจิตใจ
แต่ก็เข้ามาอยู่เรื่อยเลย (อารมณ์เสีย, ขาดศีลธรรมในใจ, ขาดสติ)
การขาดสติทำให้จิตใจไขว้เขว
บางครั้งการอยู่ร่วมกับผู้อื่น
ต้องดูหน้าเขาหน่อยว่าตอนนี้หน้าเขาเป็นอย่างไร ถ้าดูหน้าคนอื่นเป็น
ไปอยู่กับใครก็มีความสุขได้ แต่ถ้าตอนนี้เอาแต่มองใจตัวเอง ไม่มองดูคนข้างหน้า
ก็จะทำให้เราพูดอะไรไม่ถูกจังหวะ แล้วเกิดเรื่องได้ ใช่หรือไม่ (ใช่)
ศิษย์พี่ยกตัวอย่าง ถ้าเกิดมีแก้วน้ำสามใบ น้ำแก้วแรกเต็มสุดๆ
แก้วที่สองมีน้ำนิดหน่อย แก้วที่สามไม่มีน้ำเลย ถามว่าถ้าเรามีน้ำอยู่
เราอยากเติมให้แก้วไหน (แก้วที่ไม่มีน้ำ)
พระโอวาทซ้อนพระโอวาท “อยู่เหนือโลกีย์วิสัย”
ไม่มีเรื่องที่ต้องเอาชนะ เย็นสงบชนะความร้อนรุ่ม
การที่ออกวิ่งพล่านต้องจนมุม ทำง่ายปรากฏสุขุมในจิตใจ
ขณะที่ก้าวเพื่อวัดใจ เดินหน้าไม่ใช่ว่าถอยหลังกันไม่ได้
แต่ให้พิจารณาตนคนคิดได้ ขณะคนรุดมากมายถอยมากมี
ไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้น ยกใจขึ้นเหนือความคิดไม่ต้องหนี
สุขเกิดในคนมองโลกแง่ดี ความโชคดีเกิดหลังพยายาม